دوربینهای کوچک ناسا همسفر فرودگر قمری «نوا-سی» میشوند
تاریخ انتشار: ۲۳ بهمن ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۷۳۴۲۱۳
فرودگر قمری «نوا-سی» که قرار است در روز ۱۴ فوریه پرتاب شود، دوربینهای کوچک ناسا را برای بررسی سطح ماه با خود خواهد برد.
به گزارش ایسنا، یک فرودگر قمری که قرار است هفته آینده به فضا پرتاب شود، یک مجموعه چهار چشمی ویژه را برای ردیابی نحوه تعامل ستون موتور فضاپیما با سطح ماه در بر خواهد داشت.
به نقل از اسپیس، فرودگر قمری «نوا-سی»(Nova-C) شرکت «اینتوئتیو مشینز»(Intuitive Machines) در حال حاضر قرار است طی ماموریت آتی موسوم به «آیام-۱»(IM-1)، با موشک «فالکون ۹»(Falcon 9) شرکت «اسپیسایکس»(SpaceX) از «پایگاه نیروی فضایی کیپ کاناورال» فلوریدا در روز ۱۴ فوریه ساعت ۱۲:۵۷ بامداد به وقت منطقه زمانی شرقی پرتاب شود.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
این فرودگر، ۱۲ محموله را با خود خواهد برد که نیمی از آنها تجاری و بقیه متعلق به ناسا هستند. یکی از این محمولهها، «دوربینهای استریو برای پژوهشهای سطح ماه»(SCALPSS) است که در «مرکز تحقیقات لانگلی» ناسا ساخته شده و در اطراف پایه استوانهای بلند فرودگر قرار گرفته است.
دوربین «SCALPSS 1.0» در طول فرود آمدن فرودگر روی ماه فعال خواهد بود و نحوه برخورد و تغییر سطح ماه توسط موتورهای فرودگر را مشاهده خواهد کرد. این آزمایش از فتوگرامتری استریو استفاده میکند که تصاویر آن، امکان تحلیل دقیق تغییرات سطح ماه را پس از فرود فراهم میآورند.
این یافتهها به دانشمندان و مهندسان کمک میکنند تا تأثیرات فرود آمدن روی سطح ماه را پیشبینی کنند. این موضوع مهمی برای برنامه «آرتمیس»(Artemis) ناسا به شمار میرود که هدف آن بازگرداندن انسان به ماه و فراهم کردن امکان حضور بلندمدت روی ماه است. نگرانیهایی نیز در این میان وجود دارد که شامل فرسایش احتمالی یا آسیب رسیدن به تجهیزات مجاور فرودگر است.
به گفته ناسا، حداقل دو ماه طول میکشد تا گروه SCALPSS بتوانند تصاویر را پردازش و دادهها را تأیید کنند و نقشههای سهبعدی را از ارتفاع به دست بیاورند اما این کارهای سخت به برنامهریزی ماموریتهای آینده و اطمینان از فرود ایمن روی ماه کمک میکنند.
عکس فرودگر نوا-سی اندکی پیش از محصور شدن در محفظه محموله موشک فالکون ۹فرودگر نوا-سی قرار است به اولین فضاپیمای خصوصی تبدیل شود که با موفقیت روی سطح ماه فرود میآید. این پرتاب به دنبال ماموریت شرکت ژاپنی «آیاسپیس»(ispace) برای فرود آوردن فرودگر «هاکوتو-آر»(Hakuto-R) و از دست دادن فرودگر «پرگرین»(Peregrine) شرکت «استروبیوتیک»(Astrobotics) در اوایل امسال است.
پرگرین مدت کوتاهی پس از جدا شدن از مرحله فوقانی موشک «ولکان قنطورس»(Vulcan Centaur) دچار نشت سوخت شد و پس از ورود به جو زمین سوخت.
بیشتر بخوانید:
فرودگر قمری «پرگرین» در جو زمین سوخت
فرودگر نوا-سی مانند پرگرین، بخشی از برنامه «خدمات تجاری باربری به ماه» (CLPS) ناسا است که بخشی از برنامه گستردهتر آرتمیس ناسا به شمار میرود.
یکی دیگر از ماموریتهای برنامه خدمات تجاری باربری به ماه، ماموریت «بلو گوست»(Blue Ghost) شرکت «فایرفلای ارواسپیس»(Firefly Aerospace) است که اواخر سال جاری میلادی، دوربین «SCALPSS 1.1» را حمل خواهد کرد.
انتهای پیام
منبع: ایسنا
کلیدواژه: ماموریت آی ام ۱ ماه شرکت های دانش بنیان بنياد ملي نخبگان دهه فجر 1402 راهپیمایی 22 بهمن 1402 فرودگر قمری سطح ماه
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۷۳۴۲۱۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
طرح بلندپروازانه ترکیه برای ساخت ناو هواپیمابر
ترکیه در صدد ساخت نخستین ناو هواپیمابر بومی خود است؛ طرحی بلندپروازانه که هدف آن برآوردهکردن نیازهای این کشور در حوزه نیروی دریایی است.
به گزارش ایسنا، خبرها حاکی از آن است که ناو هواپیمابر ترکیه قرار است از فناوری «استوبار» (STOBAR) استفاده کند.
در این فناوری هواپیماها بدون کمک منجنیقهای روی عرشه و تنها با نیروی حاصل از موتور خود به پرواز درمیآیند.
در همین راستا، عرشه این ناوها را مانند سکوهای پرش اسکی، شیبدار میسازند.
بااینحال، ازآنجاکه بیشتر هواپیماهای استفادهشده روی این ناوها از قابلیت فرود عمودی بهرهمند نیستند، کابلهای فرود همچنان در هنگام فرود به هواپیماها کمک میکنند.
به گزارش «کلش ریپورت»، طول این کشتی ۲۸۵ متر، عرض آن ۷۲ متر و وزن آن ۶۰ هزار تُن خواهد بود. همچنین بر اساس گزارشها، حداکثر سرعت این ناو هواپیمابر ترکیه به ۲۵ متر خواهد رسید.
بر اساس طرح اولیه آنکارا، این نا هواپیمابر ظرفیت حمل ۵۰ جنگنده را خواهد داشت که ۲۰ فروند از آنها روی عرشه و ۳۰ فروند در آشیانه ناو نگهداری خواهند شد.
این ناو میتواند برای پرواز پرندههای مختلفی مورداستفاده قرار گیرد، از جمله جنگندههای «آنکا ۳»، هواگرد نظامی سبک «هورجت»، پهپاد «بیرقدار کیزیلما» و پهپاد «بیرقدار تیبی ۳».
طراحی و ساخت این ناو بر عهده دفتر طراحی پروژه نیروی دریایی ترکیه است؛ نهادی که گرچه تا امروز چندین ناوچه و ناوشکن تولید کرده، اما تجربهای در حوزه ناو هواپیمابر ندارد.
انتهای پیام